Περαπεθκιώτης τελικά ο πιο δημοφιλής Κινέζος

Το διάβασα τουλάχιστον πέντε φορές. Και άλλες τόσες μετά. Τις πρώτες, προσπαθώντας να αντιληφθώ εάν έβλεπα καλά. Τις δεύτερες, έχοντας καταλάβει πλέον ότι μια χαρά έβλεπα, είπα δεν βαριέσαι, διασκέδασέ το. 

Ε μα δεν θα βγούμε κι από τη ζωή πια. Πόση απελπισία; Έτσι δεν είναι; Ας κάνουμε και λίγη πλάκα με τα χάλια μας. Και με το δούλεμα που μας ρίχνουν, γιατί όχι;

«Μετά την εκλογή μου πρέπει να ήμουν ο δημοφιλέστερος στην Κίνα. Οποιοσδήποτε θα έκανε επένδυση, κάποιος με έπαιρνε τηλέφωνο και μου έλεγε 'Πρόεδρε σε παρακαλώ δες τον έστω για ένα λεπτό, να βγάλει μια φωτογραφία μαζί σου'. Οι επισκέψεις που δεχόμουν ήταν για να πουν ότι θα έκαναν μιαν επένδυση. Και τους έλεγα πάντα πως εάν ακολουθήσετε τους κανόνες θα είστε ευπρόσδεκτος. Αυτό ήταν, όχι 'δώστε μας χάρη ή εύνοια'». Φέρνει κάτι και από Τραμπ!

Από το Πεκίνο μέχρι τη Νανίνγκ και από την Κουανζού μέχρι τη Γιντσάνγκ, οι Κινέζοι, οι νεόπλουτοι τουλάχιστον, πρέπει να ζούσαν με έναν καημό, αν πιστέψει κανείς τον Πρόεδρο, όσο δύσκολο κι αν είναι πια να τον πιστέψεις για οτιδήποτε: έλιωναν να βγάλουν μια φωτογραφία με τον ηγέτη της χώρας ο οποίος φρόντιζε να μένει ανοιχτό το παράθυρο στο Ευρωπαϊκό Όνειρο για τόσους ανθρώπους με το κατάλληλο αντίτιμο.

Το όνειρο της απόκτησης του εισιτηρίου για εγκατάσταση σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, όχι στην Κύπρο βέβαια, στην οποία δύσκολο έως και ακατόρθωτο ήταν το να μείνουν αλλιώς. Η χώρα δεν θα το ήξερε καν και εάν το μάθαινε κάποτε και διαμαρτυρόταν, ο ηγέτης –ο οποίος πουλούσε διαβατήρια και ο ίδιος– θα της έλεγε ότι δεν την ενδιαφέρει διότι είναι θέμα κυριαρχίας… της χώρας του! Και ότι ζήλευε τη δική του και τη ανταγωνιζόταν!

Από μια άποψη βέβαια λογικό δεν ήταν να θέλουν να βγάλουν φωτογραφία με τον Πρόεδρο της χώρας που τους πουλούσε τα διαβατήρια; Με ποιον θα έβγαζαν; Με τους μαλ… που τον εξέλεξαν και των οποίων τα διαβατήρια πουλούσε; Ποιος θέλει φωτογραφία με τον όποιον μαλ… της υπόθεσης; 

Διαβάστε περισσότερα στο ΠΟΛΙΤΗΣ PREMIUM